Bir tutam mavi

Mavi… Onunla hep karşılaşırız. Bizi saran bir aura olarak hep hatırlatır kendini. Bu hatırlatmayı suyun kendini hissettirdiği gibi zarifçe yapar. Ya da maviye “aşkla bağlılık”, onu kanıksanır olanın dışında tutar. Ona tutkuyla bağlanmamızın nedeni nedir acaba?